όχι, εννοείται ότι δεν τσακώθηκα με τον γείτονα...τώρα που το σκέφτομαι, δεν έχω τσακωθεί ποτέ με γείτονα..και όχι, δεν είναι ότι έχω "καλούς" γείτονες..έχω απλά καταλήξει, σε στιγμές νηφάλιας επαφής με την πραγματικότητα, ότι οι τσακωμοί με τους γείτονες είναι άσκοποι.
Λαμπρό παράδειγμα της αναποτελεσματικότητας τέτοιων τσακωμών είναι η ίδια η ύπαρξη μας, τουλάχιστον η δική μου, δηλαδή, γιατι, δεν ξέρω για σένα, εγώ πάντως κατοικούμαι από ένα σωρό "εγώ" που κάθε άλλο παρά αρμονικά γειτνιάζουν μεταξύ τους. Α, ναι στην πολυκατοικία μου, στις συνελεύσεις ενοίκων, το "εγώ" του ρετιρέ διαμαρτύρεται πάντα για το ποιο απ' τ' άλλα πήγε και απλώθηκε στην ταράτσα του μυαλού μου, το υπόγειο "εγώ" αρνείται να πληρώσει τα κοινόχρηστα για την αναθέρμανση των σχέσεων και το "εγώ" του τρίτου διαταράσσει συνεχώς την ώρα κοινής ανησυχίας. Ο κανονισμός της πολυκατοικίας εν ολίγοις έχει καταλήξει σε άγραφο-έγγραφο "read-only" αφού τίποτα προσυμφωνημένο δεν εφαρμόζεται και κανένα δεν συμμορφώνεται. Κι όσο για την διαχείριση, έχει από καιρό χάσει τον έλεγχο και έχει περιοριστεί μόνο στην διαπίστωση των παραβάσεων. Σου το λέω με βεβαιότητα, κανείς τσακωμός μεταξύ τους δεν είχε αποτέλεσμα, η αναγκαστική τους συγκατοίκηση είναι καταδικασμένη σε σύγχυση και η διαχείριση σκέφτεται σοβαρά να βάλει χέρι στο αποθεματικό και να την κάνει για Μέχικο. Κι έτσι σκέφτομαι αφού πιο πλησίον σε μένα από μένα δεν έχει και αφού όση αγάπη μου και να μου επιδείξω δεν αρκεί για να τα βρούμε εδώ μέσα μου, πώς σκατά θα τα βρώ με τον απέναντι που διαγωνίζεται για το ρεκόρ ντεσιμπέλ σε ακάλυπτο?
Peace is not a piece of cake, as a matter of fact, is a matter of act
ρε κοίτα τι σκέφτομαι σε στιγμές νηφάλιας επαφής με την πραγματικότητα..Γειά μας..
Οικοδεσπότης 1
Λαμπρό παράδειγμα της αναποτελεσματικότητας τέτοιων τσακωμών είναι η ίδια η ύπαρξη μας, τουλάχιστον η δική μου, δηλαδή, γιατι, δεν ξέρω για σένα, εγώ πάντως κατοικούμαι από ένα σωρό "εγώ" που κάθε άλλο παρά αρμονικά γειτνιάζουν μεταξύ τους. Α, ναι στην πολυκατοικία μου, στις συνελεύσεις ενοίκων, το "εγώ" του ρετιρέ διαμαρτύρεται πάντα για το ποιο απ' τ' άλλα πήγε και απλώθηκε στην ταράτσα του μυαλού μου, το υπόγειο "εγώ" αρνείται να πληρώσει τα κοινόχρηστα για την αναθέρμανση των σχέσεων και το "εγώ" του τρίτου διαταράσσει συνεχώς την ώρα κοινής ανησυχίας. Ο κανονισμός της πολυκατοικίας εν ολίγοις έχει καταλήξει σε άγραφο-έγγραφο "read-only" αφού τίποτα προσυμφωνημένο δεν εφαρμόζεται και κανένα δεν συμμορφώνεται. Κι όσο για την διαχείριση, έχει από καιρό χάσει τον έλεγχο και έχει περιοριστεί μόνο στην διαπίστωση των παραβάσεων. Σου το λέω με βεβαιότητα, κανείς τσακωμός μεταξύ τους δεν είχε αποτέλεσμα, η αναγκαστική τους συγκατοίκηση είναι καταδικασμένη σε σύγχυση και η διαχείριση σκέφτεται σοβαρά να βάλει χέρι στο αποθεματικό και να την κάνει για Μέχικο. Κι έτσι σκέφτομαι αφού πιο πλησίον σε μένα από μένα δεν έχει και αφού όση αγάπη μου και να μου επιδείξω δεν αρκεί για να τα βρούμε εδώ μέσα μου, πώς σκατά θα τα βρώ με τον απέναντι που διαγωνίζεται για το ρεκόρ ντεσιμπέλ σε ακάλυπτο?
Peace is not a piece of cake, as a matter of fact, is a matter of act
ρε κοίτα τι σκέφτομαι σε στιγμές νηφάλιας επαφής με την πραγματικότητα..Γειά μας..
Οικοδεσπότης 1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου